Klasyfikacja Środków Trwałych 2016 została wprowadzona z dniem 1 stycznia 2017 r. rozporządzeniem z dnia 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków trwałych (KŚT) (Dz. U. 2016 poz. 1864).

Na mocy przepisów rozporządzenia dotychczasową Klasyfikację (KŚT 2010) należy stosować do końca 2017 roku:

- w sprawach podatkowych (podatku dochodowego od osób fizycznych i prawnych),

- w sprawach ewidencji i sprawozdań, o których stanowi ustawa o rachunkowości,

- w sprawach dotyczących przekazywania danych wykorzystywanych dla celów statystycznych.

KŚT 2016 wprowadza zmiany w numeracji oraz nazewnictwie grup, podgrup oraz rodzajów środków trwałych, w tym w grupach 0, 4 oraz 6.  Od stycznia 2018 r. jednostki powinny dostosować grupy KŚT środków trwałych przyjętych przed 1 stycznia 2018 r. W związku z tym należy wprowadzić do kart inwentarzowych obiektów kod grupy, podgrupy lub rodzaju nowego kodu, ale zachowując informację o starym kodzie. Konieczne będzie również dostosowanie do nowej KŚT 2016 zapisów w ewidencji analitycznej prowadzonej do konta 01 ?Środki trwałe?, tak aby te same składniki majątku podlegałyby takiej samej klasyfikacji, niezależnie od momentu ich wprowadzenia do ewidencji i obowiązujących na ten moment przepisów.

Natomiast dla nowych środków trwałych, tj. przyjętych do ewidencji po 1 stycznia 2018 r. przy przyporządkowaniu ich do właściwej grupy, podgrupy i rodzaju, należy korzystać z KŚT 2016.

Należy również zwrócić uwagę, że od 1 stycznia 2018 r. należy stosować nowe roczne stawki amortyzacyjne określone w załączniku nr 1 do ustaw o podatku dochodowym dostosowane do nowej KŚT 2016. Zostały one znowelizowane na mocy ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 2175).